Forum D&D Online - Najlepsze MMORPG Free to Play!

naszla mnie wazna reflekscja po przeanalizowaniu wypowiedzi NPC dajacych zlecenia misji...

mianowicie zauwazylem prawidlowosc, ze pierwsza rzecza na obronie ktorej zalezy zleceniodawcy jest ZYSK danego zleceniodawcy tudziez Domu, ktory on reprezentuje. np.
- Jorasco licza na lukratywny zysk ze odkrytych artefaktow w Redwillow
- Kundarak podobnie w Korromar
- ktos tam mial zyski miec z transportu towarow
- oficer Denaith mortwi sie o swoja reputacje dowodcy, potem o reputacje Domu jako obroncow, a na kocu dopiero o przewoznikow karawan w Archer Point
- itp...

troska o pracownikow, naukowcow i innych zaangarzowanych do danego przedsiewziecia jest do piero na drugim miejscu. na pierwszym jest zawsze obrona ZYSKU ewentualnie pozycji politycznej. bardzo dobrze to widac w dialogach, w ktorych jest pytanie: dlaczego nie zatrudnisz do roboty Srebrnego Plomienia?
- odpowiedz: bo zniszcza inwestycje przy okazji ratowania kogos z klopotow, a przeciez chodzi o to, zeby inwestycje uratowac a kogos to przy okazji.

zachodze wiec w glowe, czy to jest taki swiat, ze system wartosci stawia ZYSK na pierwszym miejscu (ktos ma moze dostep do opisu swiata?), czy tez amerykanska mentalnosc jest taka, ze zysk jest przed wszystkim innym?

bo co ma zrobic postac o dobrym charakterze? chyba najpierw ratowac kogos, kto jest w niebezpieczenstwie? jakos mi to podejscie zysku nie pasuje do glownej idei D&D. ktos ma moze inne wytlumaczenie na ta sytuacje? zachecam do wymiany pogladow oczywiscie osoby, ktore interesuja sie fabula i dialogami, bo do osob klikajacych tylko, zeby wziasac questa moj tekst nie trafi raczej.

Ja to powiem tak: odwzorowuje to realia czasów, w których gra się dzieje (czyli powiedzmy późne średniowiecze). Wystarczy spojrzeć na cechy, jakie tworzyły się w tamtych czasach (a domy właśnie wyglądają jak taki cech). Nie mówiąc o podejściu np: szlachty do reprezentantów klas społecznych, które były niżej niż oni. W późniejszych czasach tworzyło się to samo, czasem nazwy się zmieniały, albo role u góry.

Ale muszę sprawdzić w grze questy, bo niewiele przeczytałem faktycznie. Niemniej to jak o tym piszesz przypomina mi bardziej po prostu historię niźli obecny amerykański trend do zysku o jakim wspominasz. Widać autorzy gry po prostu są realistami, a nie idealistami ;p

Co do świata Eberonu to nie pamiętam, dawno to było kiedym po niego sięgnął (przy okazji wydania 4 ed DnD). I to też powierzchownie tylko (bo zawiodłem się na systemie, w którym chciałem ten świat wykorzystać, to porzuciłem Eberon)

Mnie nie dziwi nastawienie na zysk. Pamiętajmy ze Stormreach to na tym kontynencie obecnie największe miasto (z tego co wiem i słyszałem od innych obeznanych z Eberronem). Dodatkowo jest to miasto mocno uzależnione od handlu i jest młodym miastem które się rozwija dopiero. Nastawienie Deneith też mnie nie dziwi. Największa siła militarna w mieście, spadek reputacji = bunt. Dziwi mnie że The Twelve jest dość hmmm... ciche.

The Twelve odebralem jako swego rodzaju "cicho-ciemnych" dzialajacych za plecami Domow, zwlaszcza Coin Lordsow. interesuja sie wszelkimi przedmiotami zwiazanymi z wiedza "tajemna". pierwszy raz dowiadujemy sie o tym biorac misje na wysepce w harbor, tam gdzie lodowisko Risii.

Hm nie oszukujmy się. W większości światów fantasy zysk jest na pierwszym miejscu, a że przy okazji się świat uratuje. Drobnostka.
Kontynent na który rozgrywa się akcja gry, jest na nowo odkrywanym kontynentem. Wszystkie organizacje, które się tutaj zjawiły liczą na zysk i żeby jak najwięcej zagarnąć dla siebie. Za to stormreach jest przede wszystkim miejscem gdzie cały bandy awanturników próbują wyjść na swoje, bo jest to miejsce nowego startu dla wielu z nich. Fakt są różnorakie organizacje, które mają szczytne cele, ale to raczej mniejszość
Polecam poczytać podręcznik Secrets of Xen'drik. Miła lektura i ciekawe informacje